بیماری های راه هوایی

فیستول نای

در حالت طبیعی، مری (لوله ای که حلق را به معده متصل می کند) و نای (لوله ای که حلق را به ریه ها متصل می کند) از هم جدا می شوند. فیستول نای که با عنوان فیستول تراکئوازوفاژیال نیز شناخته می شود، ارتباط غیر طبیعی است میان این دو لوله. در نتیجه، مواد غذایی و مایعات خورده شده، وارد ریه ها می شوند.

رسیدن مستقیم مواد غذایی به معده می تواند منجر به بروز رفلاکس اسید و آسپیراسیون اسید معده و مواد غذایی شود. فیستول نای عمدتا با آترزی مری در ارتباط می باشد.

فیستول نای بیماری مادرزادی است. بروز این بیماری در جنین رخ می دهد. در واقع در این بیماری، دیواره بین نای و مری در جنین به خوبی تشکیل نمی شود و مجاری نای و مری در هنگام تولد به یکدیگر متصل می شوند

علت بروز فیستول نای

همزمان با رشد جنین در رحم مادر قبل از تولد، نای و مری به عنوان یک لوله رشد می کنند. حدود چهار تا هشت هفته بعد از لقاح، دیواره ای ما بین مری و نای تشکیل می شود که این دو را از هم جدا خواهد کرد. اگر این دیواره به خوبی شکل نگیرد، طیفی از ناهنجاری ها از جمله فیستول نای اتفاق خواهد افتاد.

بعد از ترمیم اولیه این مشکل، احتمال بازگشت مجدد وجود دارد. گاهی اوقات، عفونت حین جراحی و آسیب نای می تواند علت بروز این اختلال باشد. با بازگشت مجدد این اختلال، فشار وارده به مری بیشتر می شود و مایعات حین بلع به داخل مجاری هوایی فرستاده خواهند شد.

در نهایت، فیستول نای وارد موکوز می شود و دائمی خواهد شد.

علائم و نشانه های فیستول نای

در کودکان مبتلا به این بیماری، ممکن است در بدو تولد علامت و نشانه ای دیده نشود. اما:

• سرفه حین غذا خوردن
• عفونت های مکرر ریوی

علائمی هستند که در نهایت ظاهر خواهند شد. اگر فیستول نای به همراه آترزی مری باشد، شاهد بروز علائمی از قبیل:

• مشکلات تنفسی
• سرفه و یا خفگی هنگام بلع

خواهیم بود.

مراقبت از فیستول نای

در بسیاری از موارد، استفاده از تکنیک های کم تهاجمی، احتمال بازگشت مجدد این بیماری را افزایش می دهند. اسکار ایجاد شده در اثر انجام این روش ها نیز می تواند روند ترمیم را دشوار سازد. بازگشت مجدد این بیماری با آسیب های ساختاری بیشتری همراه خواهد بود، به عنوان مثال ممکن است جعبه صدا نیز درگیر شود.

فیستول نای چگونه تشخیص داده می شود؟

همانند سایر اختلالات مربوط به نای، این مشکل نیز به ندرت قبل از تولد تشخیص داده می شود. با تولد نوزاد و ظاهر شدن علائم، تست های تشخیصی زیر تجویز می شوند:

• تست های تصویربرداری مانند اشعه ایکس
• آندوسکوپی و برونکوسکوپی، تکنیک هایی که به بررسی داخل مجاری هوایی کمک می کنند

علائمی از قبیل سرفه حین غذا خوردن و یا نوشیدن مایعات، عفونت های مکرر سیستم تنفسی می توانند نشانه ای باشند از بازگشت این بیماری. از آن جایی که این اختلال ظاهر و ناپدید می شود، روند تشخیص کمی سخت خواهد بود.

درمان فیستول نای

تکنیک هایی وجود دارند که به درمان فستول نای و پیشگیری از بازگشت مجدد این اختلال کمک می کنند. بروز این بیماری بدون آترزی مری، با جراحی ترمیمی کوچکی یک تا دو روز بعد از تولد درمان می شود. البته این روش می تواند برای کودکانی که از فیسول نای برگشت پذیر رنج می برند نیز مزایایی را به همراه داشته باشد.

فیستول نای تا دو روز بعد از تولد نوزاد و با یک عمل ترمیمی کوچک قابل درمان است

مراحل جراحی

به شرح زیر می باشد:

• ایجاد برشی کوچک بر روی گردن و یا پشت کودک که به محل فیستول نای بستگی دارد
• تقسیم فیستول، بسته شدن ارتباط میان مری و نای
• برداشت کیسه از پشت نای (محل منشاء بیماری)
• ترمیم سوراخ داخل مری که برای اصلاح ناحیه باریک موجود در مری ضروری است
• دور کردن مری از نای، که نتیجه آن عدم بازگشت بیماری می باشد

در صورت بروز فیستول نای و آترزی مری، همین تکنیک انجام می شود و دو انتهای مری به هم متصل خواهند شد. اگر امکان انجام این روش وجود نداشته باشد، سایر روش های درمانی در نظر گرفته خواهد شد.

میزان موفقیت این روش جراحی بالاست و تاکنون موردی در خصوص بازگشت مجدد فیستول نای بعد از جراحی گزارش نشده است.

Source:http://www.childrenshospital.org/conditions-and-treatments/conditions/t/tracheoesophageal-fistula